Zimbabve'de Kadınlar Akuamarin Kazıyor

Rutendo Chigwajara, 'İlk başta bunun bir rüya olduğunu düşündüm,'

Iver Rosenkrantz ve Patrick Tendayi Zindoga, 2018’in sonlarında bir gün kuzey Zimbabwe’nin verimli kırsalından geçerken, sıra dışı bir şey fark ettiler: Kavurucu güneşin altında birkaç öküzle tarlayı sürmeye yeni başlayan bir kadın tamamen kendi başına.

Yakın zamanda akuamarin madeninin yakınında yaklaşık 125 dönümlük alan satın alan iş ortakları, geçimlik çiftçiler nadiren yalnız çalıştıkları için, genellikle çocuklarının veya diğer insanların yardımını alarak not aldılar. Birkaç saat sonra, tekrar tarlaya gittiklerinde, ilerlemesinden etkilendiler. Bay Rosenkrantz, “O çok güçlü, her erkeği utandırırdı” diye düşündüğünü hatırladı. ”

Arabadan inen ve yerel halkın konuştuğu bir Bantu dili olan Shona ve İngilizce karışımı ile kadınla sohbet eden erkekler, şu anda Afrika’nın ve muhtemelen dünyanın tek madeni olarak pazarladıkları şeyle ilgilenip ilgilenmeyeceğini sordular. tamamen kadınlardan oluşan bir işgücü istihdam ediyor.

Bugün Rutendo Chigwajara, 42 yaşında, boşanmış üç çocuk annesi, küçük Karoi kasabasının dışındaki Zimbaqua’da maden müdürü yardımcısı.

Yakın tarihli bir video röportajında ​​kıkırdayarak, “İlk başta bunun bir rüya olduğunu düşündüm,” dedi. “Çok heyecan verici çünkü madenlerde çalışan bu kadınlar artık çocukları için okul ücretlerini ödeyebiliyor ve kendilerine bakabiliyorlar. “

Üç çocuk annesi Rutendo Chigwajara, Zimbaqua’da maden müdürü yardımcısıdır. Kredi. . . Iver Rosenkrantz / Zimbaqua

Ms. Chigwajara, Zimbaqua tarafından istihdam edilen ve çoğu resmi eğitimi çok az olan veya hiç olmayan 25 kadın madenciden biridir. Kazdıkları mücevherleri uluslararası toptancılara ve New York merkezli Renna Jewels gibi mücevher tasarımcılarına satıyor.

Markanın kurucusu ve tasarımcısı Renna Brown-Taher, sosyal medyada Zimbaqua ile karşılaştığını ve son koleksiyonunda bir dizi yarı değerli mücevher kullandığını söyleyen, “Güzel kristal berraklığında, mükemmel akuamarin kalitesine sahipler” dedi. “Bu kadınların birçoğu ailelerinin geçimini en çok kazanan kadınlar ve kadınlara kuyumculuk endüstrisi aracılığıyla ailelerini destekleyerek başarılı olma ve güçlenme fırsatı verebilmek benim için büyük bir gurur kaynağı. ”

Mücevher ve altın madenciliği Afrika’da uzun zamandır karışık bir nimettir ve çok ihtiyaç duyulan geliri sağlar, ancak – düzensiz veya kötü yönetilen madenlerde – tehlikeli çalışma koşulları ve çevreye zarar verir. Sonuç olarak, dünyanın en büyük kuyumcusu Pandora da dahil olmak üzere bazı mücevher şirketleri piyasayı tamamen terk etti ve bu ay laboratuvarda yetiştirilen elmaslar lehine mayınlı elmasları kullanmayı bırakacağını söyledi.

Bay. 42 yaşındaki Rosenkrantz ve 40 yaşındaki Bay Zindoga, Zimbaqua’da kadınları işe alma kararlarının yardım etme arzusuyla motive edildiğini, ancak bunun taktiksel bir karar olduğunu söyledi.

Erkekler, 2018 yılında bölgedeki madenlere ilk ziyaretlerinde, genellikle girişlerin dışında bekleyen kadınları gördüklerini söyledi. Kadınların çalışıp çalışmadığını sordular – Zimbabwe’deki 7,6 milyon kadının yaklaşık yüzde 11’i küçük ölçekli veya zanaatkar madenciler – ama kadınlar genellikle hayır dediler, sadece kocalarının ücretlerini almayı bekliyorlardı, böylece para olmaz alkole harcandı.

Ortaklar, kadınları işe almanın güvenilir bir iş gücü sağlayacağına karar verdi. Ancak, Zimbabwe’nin madencilik sektörü hem oldukça muhafazakar hem de erkek egemen olduğu için geri itme oldu.

“Bütün erkekler, ‘Biz erkekler sizin için işi yapabilecekken neden kadınları çalıştırıyorsunuz?’ dedi Bay Zindoga onlara şaka yollu bir şekilde söylediğini ekleyerek,” kadınlar bir iş, her gün yemek yiyeceğinizi biliyoruz ve bu kadınlar sizden daha güvenilir. ‘”(Hükümetin maaşları düzenlediğini, bu nedenle cinsiyete bakılmaksızın bir madenciye ayda yaklaşık 130 ABD doları tutarında ödeme yapıldığını söyledi.)

Bu yüzyılın başlarına kadar Zimbabwe, Afrika’nın ekmek sepeti olarak biliniyordu ve tüm dünyaya tütün, mısır ve buğday ihraç ediyordu. Ancak Başkan Robert Mugabe’nin görevdeki son yıllarında yaşanan ve 2017’de askeri bir darbeyle sona eren yolsuzluk ve siyasi huzursuzluk, ülkeyi derin bir mali uçurumun içine itti.

Bay. Eski bir Danimarkalı subay ve avukat olan Rosenkrantz, 1990’ların sonunda bir safari rehberi olarak Zimbabve’ye ilk gittiğinde Karoi çevresindeki bölgede yaklaşık 4.000 ticari çiftçiye sahip olduğunu söyledi. Şimdi 10’dan az var.

Bununla birlikte arazi, turmalin, mika ve gül ve dumanlı kuvars dahil olmak üzere mineraller bakımından hala zengindir ve mineral berilinin mücevher kalitesinde örnekleri için kullanılan ad olan bir akuamarin kuşağında oturur.

Kenya ve Tanzanya’da küçük madenlerin kurulmasına yardım eden Bay Rosenkrantz, “Sorun, insanların ciddi bir şekilde madencilik yapmamasıydı, bu yüzden ne zaman tüm paralarını toplayıp harcasalar, evlerinin arkasını kazacaklardı.” ve Nairobi’de ısmarlama bir kuyumculuk şirketine sahip. “Yani kesinlikle taşlar vardı, ama onu bulmanın en iyi yolunun kendi madenimizi başlatmak olduğunu anladık. “

Erkekler, 2018’in çoğunu en iyi araziyi bularak ve uygun izinleri alarak geçirdiklerini ve aynı zamanda yavaş yavaş yerel halkın güvenini kazandıklarını söylediler. Rosenkrantz gülerek, “Dünyadaki tüm evrak ve izinlerle gelebilirsin,” dedi, “ama şefin onayına sahip değilseniz, benim oraya gitmeyeceksiniz ve hayatınızı böyle yapacaklar. sefil, asla geri dönmeyeceksin. “

Zimbaqua resmi olarak Ocak 2019’da açıldı, ancak işe alma ve eğitim devam ederken 2020’nin başlarına kadar çok az madencilik vardı. Ardından, salgın bir önlem olarak Mart ve Haziran 2020 arasında kapanmak zorunda kaldı.

Adamlar, akuamarin madenciliği yapmak için, işçiler önce bitkileri ve üst toprağı çıkardıklarını (daha sonra değiştirilebilmeleri için bir kenara koyarak) ve daha sonra pegmatit adı verilen feldspat, kuvars ve mika bileşimi olan kayaya kazdılar. Akuamarin genellikle pegmatitin içine gömülüdür, bu nedenle kadınlar kayaya birkaç metre delerler ve ardından onu patlatmak için jel patlayıcılar kullanırlar. Değerli taşları serbest bırakmak için yaklaşık 16 pound ağırlığında çekiçler ve keskiler, kırıcılar ve elle tutulan kaya kırıcıları kullanıyorlar.

Zimbaqua’nın maden koordinatörü Rumbidzai Gwinji, madencilerin bir şey bulduklarında hala heyecanlandıklarını söyledi. “Dans ediyorlar, şarkı söylüyorlar” dedi, “duygularını göstermekten korkmuyorlar. ”

Renge bağlı olarak, akuamarinler karat başına birkaç yüz ABD doları ile birkaç bin ABD doları arasında herhangi bir yere satılabilir. Bay Rosenkrantz, madenin ne kadar akuamarin ürettiğini söylemeyi reddetti, ancak Nisan ayında, ince mücevherlerde kullanılabilecek iki pounddan biraz fazla mücevher ve 100 pound’dan fazla düşük kaliteli taş verdiğini söyledi. Taşlar, kesilmesi ve cilalanması için Bangkok’a gönderiliyor, ancak ortaklar önümüzdeki yıl bazı kadınları yerinde çalışmaları için eğitmeyi umuyor.

Maden açılmadan önce ortaklar, Zimbaqua’nın kârının yüzde 10’unun kadınlar tarafından seçilen topluluk projelerine tahsis edileceğini taahhüt ettiler. Bu yıl kar amacı gütmeyen bir organizasyon, Zimbaqua Vision kuruluyor, böylece paranın bir ilkokul, bir pediatri kliniği ve bir zanaat eğitimi merkezi barındıracak bir toplum merkezi için kullanılabilmesi için.

New York ve Oslo merkezli bir mimarlık firması olan Snohetta, çalışmalarını yerel bir mimarla ortaklaşa mekanı tasarlamak için bağışlıyor. İnşaatın bu yıl içinde başlaması planlanıyor ve açılışın 2022’nin başlarında olması ümidiyle.

Snohetta’nın kurucu ortaklarından Craig Dykers, “Bir maden operasyonunda kadınları güçlendirmek, Batı’da neredeyse hiç görünmeyecek bir şey” dedi. “Onu güçlü bulmamın bir nedeni bu; anlayış yelpazemizi genişletir. Aslan ayağındaki diken gibidir, en büyük etkiye sahip olan en küçük şeydir. “

Bir The New York Times haberinden çevrildi ve haberleştirildi.